Licht en Liefde in een ogenschijnlijke duisternis
Soms krijg ik de vraag of het niet zwaar of heftig is om de Overleden Dierbare Opstelling te geven. Ik kan je nu al zeggen…
Het is het meest licht en liefdevolle werk wat ik ooit heb gedaan.
Wat doe je als de liefde van je leven kiest voor zelfdoding?
Wat doe je als de liefde van je leven kiest voor zelfdoding? En als je jezelf afvraagt of zijn overlijden wel echt zelfdoding is geweest?
Dat was de start van het telefoongesprek dat ik had met een deelneemster aan de Overleden Dierbare Opstelling.
Het pad naar verbinding en begrip na zelfdoding
Ik weet dat dit gevoelig ligt, maar ik moet dit toch bespreken.
Dat gaat over als je dierbare heeft gekozen voor zelfdoding.
En het pad naar verbinding en begrip met je overleden dierbare na de zelfdoding.
Gister maakte ik voor het eerst abortus van dichtbij mee. Ik voelde een groot verdriet.
(Goed om te weten: Ik heb toestemming van de deelneemster om haar verhaal te delen.)
Recent voor het eerst een abortus mogen begeleiden in de Overleden Dierbare Opstelling. Ik ben over het algemeen zeker in wat ik doe. Toch voelde dit voor mij spannend omdat ik me bewust was van de kwetsbaarheid en fragiliteit van het proces.
Hoe ga je met het leven om als je de enige bent van een drieling? Dit is wat iedereen ervan kan lere
Ja, daar zat ik dan in een mooi en open telefoongesprek. Het was een telefonische intake van een deelneemster aan de Overleden Dierbare Opstelling.
Ze vertelde mij dat zij een alleengeboren tweeling was. Maar tijdens ons gesprek zag ik niet één, maar wel twee zieltjes bij haar. Twee broertjes om precies te zijn.
Helaas kent bijna iedereen wel iemand in zijn kring een alleengeboren tweeling / meerling. Deze post
Alleen geboren tweeling (of meerling) zijn. Dat betekent dat je in de baarmoeder met een broertje of zusje was. Vaak sterft de tweelinghelft al in het eerste trimester en wist je moeder niet dat ze zwanger was van een twee- of meerling.
Het is een verlies wat invloed kan hebben op je leven, zonder dat je wist dat dit het deed. Of dat je überhaupt wist dat je een ongeboren tweeling was.
Want mensen die alleen geboren tweeling zijn ervaren vaak symptomen zoals:
je hele leven al op zoek naar iets zijn, je anders voelen, een eenzaam gevoel en/of een diep gemis.
De ironie van leven en dood
Ik vraag mij soms weleens af hoe we collectief zijn gaan geloven dat na de dood het leven stopt. En dat daarmee ook de communicatie stopt. En daarmee ook de mogelijkheid stopt om nog dingen uit te spreken die gezegd willen worden. Of dat er bepaalde gebeurtenissen of vragen geen plek meer kunnen krijgen.
Dat is in mijn beleving zo onjuist.
Want als je dierbare is overleden, hoeft je niet te blijven rondlopen met onuitgesproken woorden.
En je hoeft niet te blijven rondlopen met een gebeurtenis die je nog een plek wil geven.
De kracht van een tweede afscheid
Gelukkig hoeft onze communicatie met onze overleden dierbare niet te eindigen met hun overlijden. En de lasten die je met je meedraagt door onuitgesproken woorden of gebeurtenissen hoef je daarmee niet voor altijd met je mee te blijven dragen. De oplossing zit in het verbinding maken met je overleden dierbare en te delen aan diegene wat er nog op je hart ligt.